Το άρθρο δημοσιεύτηκε πρώτη φορά στο τεύχος 76 του περιοδικού "Κορινθιακοί Ορίζοντες", το Μάρτιο του 2008.
Η ταυτότητα της πόλης
Το
2008 είναι το έτος κατά το οποίο θα εορτάσουμε τα
150 χρόνια της νέας πόλης της Κορίνθου. Παραφράζοντας λίγο τον τίτλο γνωστής κινηματογραφικής επιτυχίας, συναντούμε το
βασικό πρόβλημα που παρουσιάζει η πόλη της Κορίνθου στο πέρασμα όλων αυτών των ετών.
Για την
ταυτότητα της Κορίνθου έχουν μιλήσει πολλοί και έχουν
χυθεί τόνοι μελάνης προσπαθώντας να αναλύσουν το πρόβλημα και να βρεθεί
τελικά η λύση. Από πλευράς
συμβολισμών έχουν χρησιμοποιηθεί σε διάφορες δραστηριότητες αρκετές χαρακτηριστικές
εμβληματικές απεικονίσεις. Από τη
Διώρυγα της
Κορίνθου στη φανέλα της ποδοσφαιρικής ομάδας της Κορίνθου και τις
κολώνες του ναού του Απόλλωνα στην Αρχαία Κόρινθο, από τον
Πήγασο, στον φωταγωγημένο Ακροκόρινθο, τα σύμβολα αυτά
προσπάθησαν να προσδώσουν μια "ταυτότητα" στην πόλη, στους κατοίκους της, στα προϊόντα και τις δραστηριότητές της.
Είναι όμως ένα έμβλημα αρκετό για να δώσει τη λύση; Αρκεί μια αναφορά σε κάποιο μνημείο για να δώσει στον Κορίνθιο ένα χαρακτηριστικό που θα αποτελεί "
σήμα κατατεθέν" ;
Δυστυχώς η ταυτότητα μιας πόλης, όπως και ο χαρακτήρας ενός ανθρώπου
δε φτιάχνονται κατά παραγγελία,
δεν καθορίζονται από τη δημιουργία ενός καλλιτέχνη ή κάποιου
αρχιτέκτονα. Πλάθονται και διαμορφώνονται μέσα στο πέρασμα των ετών,
αναδεικνύονται μέσα από πράξεις και επιτεύγματα, από κοινωνικές
συμπεριφορές, από προσωπικές κατακτήσεις. Είναι αυτό που περιγράφουμε
λέγοντας ότι "
οι πράξεις μας σήμερα, αντηχούν στην αιωνιότητα".
Η ταυτότητα μιας πόλης είναι η συμπεριφορά των κατοίκων της πρώτα απ' όλα στις μεταξύ των σχέσεις και ύστερα προς τους επισκέπτες.
Είναι ο σεβασμός που δείχνει ο καθένας από εμάς στον περιβάλλοντα χώρο του,
είτε αυτός λέγεται ο δρόμος της γειτονιάς, κοινόχρηστοι χώροι της
πολυκατοικίας του, πλατεία της πόλης, ή πόρτα του διπλανού
διαμερίσματος.
Είναι η καλημέρα που θα πει το πρωί ξεκινώντας για τη δουλειά του στους ανθρώπους που ζουν και εργάζονται λίγα μέτρα δίπλα του.
Είναι ο τρόπος με τον οποίο θα υποδεχτεί κάποιον στον επαγγελματικό του
χώρο, η αξιοπιστία και η αποτελεσματικότητα της εργασίας που προσφέρει,
η συμμετοχή του στα κοινά.
Είναι ο τρόπος με τον οποίο ο επαγγελματίας θα υποδεχτεί τον πελάτη ώστε
να πουλήσει τα προϊόντα του, η αλληλεγγύη με την οποία θα δράσει ο
Κορίνθιος προς τον Κορίνθιο όταν θα βρεθούν σε μια "ξένη" περιοχή.
Είναι η αναγνώριση της προσπάθειας που κάνει ο συμπολίτης μας,
η παραδοχή ενός επιτεύγματος που πέτυχε ένας "δικός" μας, συνοδευόμενο από την αίσθηση της περηφάνιας για το επίτευγμα αυτό.
Η ταυτότητα μιας πόλης είναι η υποστήριξη που δείχνουμε στην προσπάθεια κάποιου συμπολίτη μας,
η ανιδιοτελής γενικότερη κοινωνική μας συμπεριφορά η οποία ξεκινώντας από το άτομο δίνει αξία στο σύνολο.
Είναι η αγάπη που έχουμε για την πόλη μας, η επιθυμία να συνδράμουμε σε βελτιώσεις και προσθήκες, η πρόθεση να γίνουμε συμμέτοχοι και όχι απλώς τελικοί αποδέκτες.
Είναι ο τρόπος με τον οποίο διαχειριζόμαστε τους φυσικούς πόρους και το περιβάλλον,
η λεμονιά που θα ανθίσει στην αυλή μας ύστερα από λίγα χρόνια προσωπικής φροντίδας. Είναι το καλλωπιστικό φυτό που θα κοσμήσει το μπαλκόνι του σπιτιού μας,
η καθαρή είσοδος της πολυκατοικίας μας,
η φρεσκοβαμμένη πρόσοψη του οικοδομήματος όπου ζούμε και καθορίζει με
την όψη της την ποιότητα των κατοίκων της αλλά και τη γενικότερη εικόνα
του οικοδομικού τετραγώνου.
Ταυτότητα μιας πόλης είναι οι άνθρωποι που εκλέγονται από τους πολίτες της για να τη διοικήσουν, οι άνθρωποι που την εκπροσωπούν. Είναι ακόμα ακόμα και το
πόσο νοιαζόμαστε για κείνο το αλμυρίκι που αργοπεθαίνει απότιστο στην παραλία όπου κάνουμε το μπάνιο μας και όπου κάποιοι επαγγελματίες βγάζουν το ψωμί τους.
Ταυτότητα είναι η ωριμότητά μας να διαχειριστούμε τα απορρίμματά μας,
να μάθουμε να χρησιμοποιούμε την ανακύκλωση και να καλέσουμε το
συμπολίτη μας να συμπράξει. Είναι η απογευματινή μας βόλτα στον
πεζόδρομο ή στην πλατεία του Φλοίσβου που αγνοείται εδώ και περίπου μια
διετία. Είναι το αγνάντεμα από το φάρο της Κορίνθου και εκείνη η
διαμόρφωση της περιοχής του Αγίου Νικολάου που μας την υπόσχονται εδώ
και δεκαετίες. Είναι το θέατρο, η
πολιτιστική δραστηριότητα που καθιστά τον πολίτη συμμέτοχο και όχι απλώς θεατή ή που επιδιώκει μοναχά την παρουσία του.
Είναι η δική μας διάθεση να πάρουμε μέρος σε τέτοιες προσπάθειες.
Είναι ο σεβασμός και η αλληλεγγύη προς το νέο φοιτητή που έρχεται να ζήσει στην πόλη μας τον οποίο πρέπει να αντιμετωπίσουμε πρώτα ως συμπολίτη και μετά ως καταναλωτή.
Η ταυτότητα μιας πόλης είναι το
σύνολο μικρών καθημερινών γεγονότων
που πολύ εύκολα μπορεί ο καθένας μας να διαμορφώσει και να τους δώσει
αξία, καθορίζοντας τελικά την ταυτότητά του, την ταυτότητα της πόλης
του.
Με αυτό και μόνο τον τρόπο αποκτά αξία το έμβλημα, η ιστορική απεικόνιση, ο φωταγωγημένος Ακροκόρινθος.
Όλα αυτά δεν μπορούν να καταστήσουν, μπορούν πολύ εύκολα όμως να
αναδείξουν και να εδραιώσουν, να γίνουν το έμβλημα της πόλης που θα
συμβολίζει την ταυτότητά μας και δεν θα καλύπτει απλώς την απουσία της.
Ο Δήμος της Κορίνθου είναι ευλογημένος, τοποθετημένος σε μια ιδανική
περιοχή, με μοναδικά χαρακτηριστικά που συνδυάζονται αρμονικά, με
ανθρώπους προικισμένους σε κάθε επίπεδο που απλώς πρέπει να βγουν από το
καβούκι τους. Αν έρθει και το νερό, τότε πραγματικά πια δεν θα έχουμε
καμιά δικαιολογία ώστε να μην είναι η Κόρινθος μια από τις καλύτερες
πόλεις στην Ελλάδα από κάθε πλευρά. Οι υποδομές κάθε τύπου έχουν τελικά
και μια τιμή για να γίνουν καλύτερες,
η σωστή νοοτροπία όμως δεν αγοράζεται, εμπνέεται και διαμορφώνεται στο πέρασμα του χρόνου.
σσ. Όπου στο κείμενο αναφέρεται η πόλη της Κορίνθου, εννοείται ολόκληρος ο Δήμος.
Βασίλης Μπαλάφας
